ویژه زنان

نان‌آوران خاموش: دختران بخش از راه حل اند، نه مشکل!

 

در سرزمینی که برای دختران افغان، رویاها به سختی به بار می‌نشینند، «طیبه رمضانی» ایستاده است؛ دختری که با دستان خالی و دلی پر از امید، دیوارهای تبعیض و سنت‌های خشن و نادرست را کنار زده تا ثابت کند زنان افغان، حتی در سخت‌ترین شرایط، می‌توانند ستون‌های استوار جامعه باشند.
او یکی از هزاران «نان‌آور خاموش» است که در سکوت، برای بقای خود و عزت خانواده‌اش می‌جنگد.

طیبه رمضانی، فارغ‌التحصیل مکتب سیدالشهدا، پیش از سقوط دولت پیشین، عضو تیم ملی فدراسیون ورزش‌های رزمی سبک پارت فایت بود و کمربند سیاه دان دو داشت؛ او توانسته بود مدرک‌های مربی‌گری و داوری را با افتخار کسب کند. اما با تغییر رژیم و بسته شدن درهای ورزش و تحصیل به روی زنان، طیبه مسیر تازه‌ای برای بقا و رشد انتخاب کرد.

امروز طیبه به عنوان مدیر مالی در یکی از مکاتب خصوصی کابل کار می‌کند. هر صبح، گاه با شوق و گاه با دلی پر از غم خانه را ترک می‌کند و راهی کار می‌شود. طیبه به سیتی نیوز می‌گوید «همیشه آرزو داشتم دنیا جای بهتری برای دختران رنج‌دیده‌ای افغان باشد. اما به جای آرزو، انتخاب کردم که مبارزه کنم.»

طیبه حالا محصل ژورنالیسم در دانشگاه آنلاین است و در کنار کار دشوارش، همچنان رویاهایش را زنده نگه داشته است. او از روزهای سخت آغاز کار چنین روایت می‌کند «نخستین روزهای کاری برایم دلهره‌آور بود؛ آدم‌ها، شرایط،قوانین و مکان‌هایی که برایم ناآشنا بودند. بی‌تجربگی‌ام بارها اعتماد به نفسم را تهدید کرد.»

با وجود ترس از ناتوانی در پرداخت حقوق معلمان، نگرانی از مدیریت هزینه‌ها و فشارهای مالی، طیبه یاد گرفت چگونه موانع را به پله‌های صعود تبدیل کند.

یکی از بزرگ‌ترین دلایل ایستادگی طیبه، زخم عمیق تبعیض جنسیتی در جامعه است، او می‌گوید «تبعیض جنسیتی همیشه زنان را از پست‌های اداری و جایگاه‌های شایسته دور کرده است. اما من تصمیم گرفتم بخشی از راه‌حل باشم نه بخشی از مشکل.»

خانواده‌اش گاهی مشوق او هستند و گاهی با نگرانی، به‌ویژه در روزهای پرتنش امنیتی، مانعی پیش پایش. اما طیبه «به آنها حق می‌دهم؛ اما من باید ادامه بدهم، چون بار مسوولیت تنها بر دوش من است.»

پیام طیبه به همه دختران افغان روشن و پرقدرت است «تسلیم نشوید. مستقل باشید. مثل ققنوس از زیر خاکستر مشکلات دوباره برخیزید. ما زنان نیمی از پیکره جامعه هستیم و جامعه به قدرت ما نیاز دارد.»

او از جامعه جهانی، نهادها و مردم کشورش می‌خواهد توانایی‌های زنان را نادیده نگیرند و سکوت زنان را بشنوند.

این در حالیست که ذبیح الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی در گفتگو با رسانه تاکید کرده بود که راه حل در خصوص تحصیل و کار بانوان افغان زیر کار است.

جواب دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back to top button