یاسمین نبی‌زاده/سیتی‌نیوز
در ولایت بلخ، زنانی که نان‌آوران اصلی خانواده‌های‌شان بودند و با روی‌کار آمدن امارت اسلامی شغل‌های‌شان را از دست داده‌اند، اکنون در وضعیت روانی نگران‌کننده‌ای قرار دارند.
آن‌ها می‌گویند که شرایط اقتصادی‌شان به‌حدی وخیم شده که حتی نمی‌توانند یک لقمه نان با شکم سیر بخورند.
در زمان حکومت جمهوری پیشین، صدها زن در شهر مزارشریف در نهادهای دولتی و غیردولتی مشغول کار بودند، اما با تغییر رژیم و ممنوعیت کار زنان، بسیاری از آن‌ها بیکار شدند.
“تجلا” (مستعار) که در ریاست امور زنان بلخ کار می‌کرد و تنها نان‌آور خانواده‌اش بود، اکنون مجبور شده است وسایل خانگی‌اش را بفروشد تا برای فرزندانش نان تهیه کند.
او در گفتکو با سیتی نیوز میگوید «در دوره جمهوریت کار داشتم. من سرپرست خانه بودم و کسی دیگر درآمدی نداشت. با معاش من زندگی می‌چرخید و خانواده‌ام خوش بود. با آمدن طالبان، ریاست ما بسته شد و همه کارمان را از دست دادیم. تا حالا یک افغانی هم عاید نداشته‌ایم. مجبور شدم وسایل خانه را که در زمان جمهوریت خریده بودیم، بفروشم تا لقمه نانی تهیه کنم.»
نیلوفر، زنی که در یک نهاد غیردولتی کار می‌کرد (به‌دلیل نگرانی‌های امنیتی نمی‌خواهد نام خانوادگی‌اش فاش شود)، به سیتی نیوز میگوید که با روی کار آمدن امارت اسلامی اکثر زنان دچار مشکلات روانی شده‌اند.
وی افزوده «طالبان به زنان آسیب رساندند. حق آموزش را گرفتند، حق کار را گرفتند، حق تفریح را گرفتند. زنان در خانه‌ها زندانی شدند. بسیاری از آن‌ها اکنون دچار بیماری‌های روانی هستند. وقتی آزادی را از انسان بگیری و او را در قفس محبوس کنی، همین اتفاقی است که برای زنان افغانستان افتاده است.»
نیلوفر تأکید کرد که زندگی زنانی که قبلاً شاغل بودند، اکنون مانند جهنم شده؛ وضعیت اقتصادی و روانی‌شان وخیم است.
همچنان زن دیگری که در شهر مزار شریف تجارت کوچکی داشت، میگوید اکنون حتی خویشاوندانش نیز حاضر نیستند به او قرض بدهند تا غذایی برای خانواده‌اش تهیه کند.
او که نخواست نامش افشا شود، به سیتی نیوز گفت «من در زمینه فروش مایع ظرف‌شویی فعالیت کوچک تجاری داشتم. زندگی روزانه‌مان خیلی خوب پیش می‌رفت. با آمدن طالبان تجارت من بسته شد. تلاش کردم دوباره شروع کنم، اما سرمایه‌ای برای شروع دوباره نداشتم. آن‌چه داشتیم، صرف خورد و خوراک شده بود. حالا خانواده هم دیگر قرض نمی‌دهند که برای خانواده غذا بگیرم.»
هرچند این محدودیت‌ها با واکنش‌های تند داخلی و بین‌المللی مواجه شده است، اما امارت اسلامی تاکنون حاضر به تغییر در سیاست‌های‌شان در برابر زنان نشده‌اند.
